FA
استانبول به دلیل تاریخ و همچنین موقعیت خود در بین اکثر گردشگردان به‌عنوان یک کلان شهر بی‌نظیر شناخته می‌شود. هیچ کلانشهر دیگری مانند استانبول در جهان وجود ندارد که همزمان در دو قاره قرار گرفته باشد و با آب به دو بخش اروپایی و آسیایی تقسیم شده با.
تنگه بسفر، اروپا و آسیا را از هم جدا می‌کند و از آن‌جایی که نقطه‌ای است که دریای مدیترانه و دریای سیاه به‌هم می‌رسند و یکدیگر را تکمیل می‌کنند، منطقه‌ای قابل توجه به‌حساب می‌آید.
تنگه بسفر در طول تاریخ به‌عنوان گذرگاه برای مردمی که از شرق به غرب سفر می‌کردند، نقش اساسی را ایفا کرده است. از این رو، در امتداد ساحل بسفر، روستاهای کوچک زیادی در طول زمان توسعه یافته‌اند.
با وجود این‌که نام بسیاری از شهرهای استانبول در حقیقت نام یک روستا است، با گذشت زمان، این روستاها به شهرهای بزرگ تبدیل شده‌اند.
از کدام مناطق استانبول باید بازدید کرد؟
در شهری مانند استانبول، جایی‌که میلیون‌ها نفر در دود ترافیک، استرس کار و فشار دائمی برای انجام کارهای خود زندگی می‌کنند، بعید نیست گاهی کلافه و سردرگم شوید.
اگر می‌خواهید برای یکی دو روز به مکانی آرام بروید و از محیط شلوغ شهری فرار کنید، روستاهای ساحلی اطراف استانبول بهترین گزینه هستند که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.
تاریخچه روستاهای نزدیک منطقه بسفر
از آن‌جایی که بیزانسی‌ها در طول تاریخ همیشه تحت حمله و محاصره بودند، جوامع زیادی در خارج از دیوارهای شهر وجود نداشت. در حقیقت، از دوران بیزانس به جز ویرانه‌های چند کلیسا، چشمه‌های مقدس و صومعه‌ها، آثاری از سکونت انسان باقی نمانده است.
از سوی دیگر، دوره عثمانی زمانی بود که بسفر شروع به آباد شدن کرد. در آن زمان، روستاهایی از قبل ساخته شده بود که ساکنان آن‌ها از طریق کشاورزی یا ماهیگیری امرار معاش می‌کردند. با گذشت زمان، این جوامع در پاسخ به نیازهای مختلف، به‌ویژه به شکل ساخت خانه‌های تابستانی، شروع به تکامل کردند.
در قرن هفدهم، زمانی که استانبول مملو از مردم آناتولی بود، توجه افرادی با درآمد متوسط که در تجارت بین‌المللی مهارت داشتند به روستاهای ایوپ و بوغازیچی، واقع در حومه شهر، جلب شد.
در قرن هجدهم، قرن آخر امپراتوری عثمانی، بسفر به منطقه‌ای تبدیل شد که افرادی از گروه‌های مختلف شروع به سکونت و ساختن خانه‌های خود در آن کردند. در این دوره، روستاهای جدیدی مانند کیلیوس، روملی کاوا و گاریپچه، فانوس دریایی آناتولی و فانوس دریایی روملی ساخته شد.
در ادامه این مطلب فهرستی از روستاهای منطقه بسفر را ارائه کرده‌ایم که می‌توانید از آن‌ها بازدید کنید.
روستای کیلیوس
این استراحتگاه یک جامعه ماهیگیری کوچک است و به دلیل موقعیت خاص خود در خط ساحلی سارییر در امتداد دریای سیاه شناخته می‌شود.
کیلیوس دور از شلوغی استانبول مقصدی مطلوب برای گذراندن تعطیلات آخر هفته و استراحت در کنار آب و طبیعت اطراف در محیطی آرام است. بعد از خروج از شهر، حداکثر یک ساعت و نیم بعد احساس می‌کنید به بهشتی در دریای اژه یا مدیترانه رسیده‌اید.
بعضی از خیره‌کننده‌ترین سواحل استانبول در منطقه کیلیوس قرار دارند. جشن‌های بزرگ همراه با موسیقی زنده که در تعطیلات آخر هفته در ساحل سوما برگزار می‌شوند، جذابیت زیادی برای بازدیدکنندگان دارند.
علاوه بر این، قلعه‌ای در کیلیوس وجود دارد که توسط مردم ژنو، زمانی که قدرت غالب در تجارت دریای سیاه بودند، ساخته شده است. در طول قرن هفدهم، این قلعه توسط دزدانی که از قزاق‌های دون بودند و از منطقه شمالی دریای سیاه آمده بودند، محاصره شد. در زمان سلطان محمود دوم تعمیراتی در این قلعه انجام شد.
روستای آنادولو فنری
این روستای واقع در منطقه بسفر بعد از آنادولو کاوا و پویرازکوی در نقطه‌ی انتهایی شمال شهر استانبول در سمت آناتولی و نقطه خروجی به دریای سیاه واقع شده است.
مردمی که پس از مهاجرت به‌عنوان سرباز از کرت یا قفقاز، در این منطقه مستقر شدند بیشتر جمعیت روستا را تشکیل می‌دهند. ساکنان این روستا نه تنها به ماهیگیری می‌پردازند، بلکه در زمینه کشت سبزیجات و تولید محصولات لبنی نیز فعالیت می‌کنند.
یک فانوس دریایی ۲۰ متری در روستای آنادولو فنری وجود دارد که در ساخت آن از سنگ سفید استفاده شده است. در دوران عثمانی، فانوس دریایی چوبی برای کشتی‌هایی که به تنگه بسفر نزدیک می‌شدند، نقش راهنما و گم نکردن مسیر را داشت.
آنادولو فنری یکی از نقاط محبوب استانبول است که بیشتر افراد اعتقاد دارند سفر به آن‌جا برای استراحت آخر هفته و لذت بردن از پیک‌نیک در طول ماه‌های بهار و تابستان عالی است.
روستای روملی فنری
روملی فنری در نزدیکی باریکترین بخش تنگه بسفر، درست قبل از نقطه اتصال آن به دریای سیاه، واقع شده است. روستای روملی فنری که دور از شلوغی شهر قرار دارد، به دلیل وجود فضای سبز، حیات وحش و جنگل‌های فراوان، مقصدی محبوب برای افرادی است که به دنبال آرامش می‌گردند.
این روستای کوچک ماهیگیری که نام خود را از فانوس دریایی واقع در این منطقه گرفته است، یکی از محبوب‌ترین نقاط استانبول برای صرف صبحانه در تعطیلات آخر هفته محسوب می‌شود.
ارتفاع فانوس دریایی روملی فنری 30 متر است. علاوه بر این، قلعه‌ای در این منطقه وجود دارد که در قرن هفدهم ساخته شده است و سپس در دوره حکومت مراد چهارم بازسازی شد.
این قلعه در زمان حکومت جمهوری خواهان به‌عنوان یک برج مراقبت نظامی عمل می‌کرد و ورودی آن توسط یک جفت برجک چشمگیر قاب شده است.
روستای روملی کاواگی
روملی کاواگی یکی از مهمترین جوامع ماهیگیری منطقه محسوب می‌شود و یکی از سه شهرک گردشگری است که در امتداد ساحل منطقه ساریر از ورودی دریای سیاه قرار دارد. ساکنان روملی کاواگی برای درآمد خود بیش از هر صنعت دیگری به ماهیگیری متکی هستند.
رستوران ماهیگیری و کازینوی این روستا پذیرای گردشگران از ایالات متحده و سایر کشورها است. رستوران‌ها غذاهای دریایی محلی از جمله ماهی، صدف و سایر غذاهای دریایی مانند خرچنگ را به مشتریان خود عرضه می‌کنند.
وقتی صحبت از ماهی می‌شود، بسیاری از مردم استانبول روستای روملی کاواگی را انتخاب می‌کنند.
روستای گاریپچه
گاریپچه روستای کوچکی است که بین روستاهای روملی کاواگی و روملی فنری قرار دارد. گارپیچه با راه‌اندازی پل سلطان سلیم یاووز، سومین پلی که اخیرا در تنگه بسفر ساخته شده است، نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت.
این مکان آرام، علاوه بر بازدیدکنندگانی که از خارج از کشور به دنبال یافتن اطلاعات بیشتر در مورد نقاط دور از مسیر شهر هستند، ساکنان زیادی را به خود جذب می‌کند.
قلعه گاریپچه که در گذشته توسط ارتش ترکیه مورد استفاده قرار می‌گرفت، یکی از جاذبه هایی است که در این روستا به چشم می‌خورد. ساخت این قلعه به سلطان سوم مصطفی نسبت داده می‌شود و بین سال های ۱۷۵۷ تا ۱۷۷۴ ساخته شده است.
روستای گاریپچه مقصدی محبوب برای بازدیدکنندگان از جوامع همسایه، به‌ویژه برای صبحانه است. زیرا رستوران‌های آن بیشتر روی وعده صبحانه تمرکز دارند.
ماهیگیری و تهیه غذاهای مبتنی بر ماهی، درست مانند سایر روستاهای استانبول در منطقه بسفر، از جمله تفریحات محبوب در این دهکده است. غذاخوری‌های زیادی در این روستا وجود دارد که در زمینه ماهی تخصص دارند و معمولا آخر هفته‌ها، رستوران‌ها و کافه‌های آن مملو از مشتری هستند.
در گاریپچه این فرصت را خواهید داشت تا ترشی دست‌ساز، رشته فرنگی، ترهانه، سس گوجه فرنگی، مربا، کره و طیف گسترده‌ای از محصولات طبیعی دیگر را از مردم محلی بخرید.
